ປະຫວັດສາດ ແລະ ມະນຸດວິທະຍາ

ປະຫວັດສາດໝາຍເຖິງເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນອະດີດ ແລະ ສິ່ງທີ່ມະນຸດໄດ້ກະທໍາ ຫຼື ສ້າງແນວຄວາມຄິດໄວ້. ມະນຸດວິທະຍາແມ່ນການສຶກສາກ່ຽວກັບມະນຸດ ນັບຕັ້ງແຕ່ຄວາມເປັນມາຈົນເຖິງຜົົນງານການປະດິດສ້າງຂອງມະນຸດ. ທັງສອງສາຂາມີຄວາມສຳຄັນ ເພາະໄດ້ສຶກສາກ່ຽວກັບເຫດການໃນອະດີດທີ່ຕິດພັນກັບຄົນ ແລະ ສັງຄົມເພື່ອໃຫ້ເຂົ້າໃຈປັດຈຸບັນ, ສາມາດວິ​ເຄາະ ​ແລະ ​ຄາດ​ເດົາສິ່ງຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ ຫຼື ຖອດຖອນບົດຮຽນເພື່ອຫຼີກລ້ຽງບໍ່ໃຫ້ສິ່ງທີ່ຜິດພາດເກີດຂຶ້ນຊ້ຳຮອຍ.

ສາຂານີ້ຈະຮຽນຄວບຄູ່ກັນລະຫວ່າງປະຫວັດສາດ ແລະ ມະນຸດວິທະຍາ, ໃນນັ້ນລວມມີ: ປະຫວັດສາດລາວ, ປະຫວັດສາດພາກພື້ນ ແລະ ປະຫວັດສາດໂລກສະໄໝບູຮານຈົນເຖິງປັດຈຸບັນ. ສໍາລັບມະນຸດວິທະຍາແມ່ນຈະໄດ້ຮຽນກ່ຽວກັບການກໍາເນີດ, ການຕັ້ງຖິ່ນຖານ ແລະ ວິວັດທະນາການຂອງມະນຸດ, ລັກສະນະທາງກາຍະພາບຂອງມະນຸດ, ວິຖີຊີວິດ ແລະ ວັດທະ ນະທຳຂອງຊົນເຜົ່າຕ່າງໆ. ນອກນີ້ຍັງໄດ້ຮຽນທິດສະດີ, ຫຼັກການ ແລະ ວິທີວິໄຈທາງປະຫວັດສາດ ແລະ ມະນຸດວິທະຍາ.

ວິທີການສິດສອນໃນ​ພາກ​ທິດ​ສະ​ດີແມ່ນ​​ມີ​ການນຳໃຊ້ການບັນຍາຍ ພ້ອມກັບເອກະສານ ແລະ ຮູບພາບ​ ເພື່ອປະກອບເຂົ້າໃນການ​ຮຽນ​-ການສອນ​. ສໍາລັບພາກປະຕິບັດແມ່ນ​ຈະມີການທັດສະນະສຶກສາໃນສະຖານທີ່ທາງປະຫວັດສາດ ແລະ ລົງຝຶກຫັດຢູ່ບັນດາສຳນັກງານ ແລະ ​ອົງກອນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ, ມີການເຂົ້າ​ຮ່​ວມໂຄງການວິໄຈກັບນັກວິໄຈລາວ ແລະ ຕ່າງປະເທດ ໃນການເກັບກຳຂໍ້ມູນທາງປະຫວັດສາດ ແລະ ຊົນເຜົ່າວິທະຍາ ແລະ ມີກິດຈະກໍາອື່ນໆເຊັ່ນ: ການສໍາມະນາ ແລະ ການຝຶກອົບຮົມ.  

ມີ​ຄວາມສົນໃຈຕໍ່ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນສັງຄົມ, ​ມີ​ຄວາມສະຫງວນຮັກ​ໃນ​ການຊອກຫາຄວາມຮູ້, ມັກສັງເກດ ແລະ ຕັ້ງຄໍາຖາມຕໍ່ປະກົດການ ຫຼື ເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນສັງຄົມລາວ, ໃນພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນ. ເປັນຄົນທີ່ມີຄວາມມັກຮັກໃນການອ່ານ, ການ​ຮຽນ​ຮູ້​ພາ​ສາ, ຮີດຄອງປະເພນີ​ ແລະ ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ​ໃຫມ່ໆ. ​

​ນັກສຶກສາຈະສາມາດວິເຄາະເຫດການ ແລະ ປະກົດການທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນອະດີດ ແລະ ປະຈຸບັນ, ໂດຍວິເຄາະຈາກເອກະສານ, ຂໍ້ມູນຈາກການສຳພາດ ແລະ ຫຼັກຖານທາງປະຫວັດສາດອື່ນໆ. ສາມາດດໍາເນີນການຄົ້ນຄວ້າວິໄຈທາງປະຫວັດສາດ ແລະ ມະນຸດວິທະຍາ, ສາມາດສ້າງແຜນພັດທະນາທ້ອງຖິ່ນ, ແຜນຟື້ນຟູ, ຮັກສາ ແລະ ສົ່ງເສີມ ປະເພນີວັດທະນະທໍາບັນດາເຜົ່າ.

ນັກສຶກສາທີ່ຮຽນຈົບຈາກສາຂານີ້ສາມາດປະກອບອາຊີບເປັນນັກວິຊາການໃນພະແນກ ແລະ ຫ້ອງ ການວັດທະນະທຳ ຂັ້ນແຂວງ ແລະ ເມືອງ, ເປັນນັກຄົ້ນຄວ້າໃນສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດສັງຄົມ, ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວ, ວັດທະນະທໍາ ແລະ ທ່ອງທ່ຽວ, ເປັນນັກປະຫວັດສາດ, ນັກມະນຸດວິທະຍາ, ນັກພັດທະນາທ້ອງຖິ່ນ, ຄູສອນ, ພະນັກງານນຳທ່ຽວ ແລະ ອື່ນໆ.