ພັດທະນາຊຸມຊົນ ແລະ ຊົນນະບົດ

ການພັດທະນາຊຸມຊົນ ແລະ ຊົນນະບົດແມ່ນການພັດທະນາຢ່າງຮອບດ້ານລວມມີດ້ານເສດຖະກິດສັງຄົມ, ການສຶກສາ, ສາທາລະນະສຸກ, ວັດທະນະທຳ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ. ສາຂານີ້ມີຄວາມສໍາຄັນໃນຂະບວນການພັດທະນາຊຸມຊົນກໍ່ຄືປະເທດເພື່ອໃຫ້ມີບາດກ້າວທີ່ຍືນຍົງ, ນອກນີ້ຍັງເປັນແນວທາງໃນການແກ້ໄຂບັນຫາສັງຄົມໃນປັດຈຸບັນໂດຍການໃຫ້ຊຸມຊົນມີສ່ວນຮ່ວມໃນຂະບວນການພັດທະນາເພື່ອສົ່ງຜົນໃຫ້ເກີດການຮຽນຮູ້ ແລະ ເພິ່ງຕົນເອງໄດ້ຂອງຄົນໃນຊຸມຊົນ ແລະ ຊົນນະບົດ.

ສາຂາວິຊານີ້ລົງເລິກໃສ່ການຮຽນກ່ຽວກັບຊຸມຊົນ ເຊັ່ນ: ຄວາມໝາຍ, ລັກສະນະ, ຂອບເຂດ ແລະ ປະເພດຂອງຊຸມຊົນ ລວມເຖິງແນວຄິດ,ທິດສະດີ ແລະ ຫຼັກການພື້ນຖານໃນການພັດທະນາຊຸມຊົນ ແລະ ຊົນນະບົດ, ເຕັກນິກ ແລະ ຍຸດທະສາດໃນການວາງແຜນການພັດທະນາ. ນອກນີ້ຍັງໄດ້ສຶກສາເຖິງບັນດານະໂຍບາຍ ແລະ ແຜນການພັດທະນາຂອງລາວໃນອະດີດ, ປັດຈຸບັນແລະ ແນວທາງໃນອະນາຄົດ, ວິທີການໃນການວິໄຈ, ການປະເມີນຜົນກະທົບທາງສັງຄົມ ແລະ ອື່ນໆ. 

ວິທີການສິດສອນແມ່ນປະກອບມີພາກທິດສະດີ ແລະ ພາກປະຕິບັດ. ເຊິ່ງໃນພາກທິດສະດີນັກສຶກສາຈະໄດ້ຟັງການບັນຍາຍ ຫຼື ສໍາມະນາກ່ຽວກັບບັນດາຫຫຼັກການແລະວິທີການໃນການວາງແຜນການພັດທະນາ.ໃນພາກປະຕິບັດຕົວຈິງນັກສຶກສາຈະໄດ້ຄົ້ນຄວ້າດ້ວຍຕົນເອງຈາກເອກະສານ ຫຼື ຈາກການເກັບກໍາຂໍ້ມູນພາກສະໜາມເພື່ອຂຽນບົດລາຍງານ,ເຂົ້າຮ່ວມສຳມະນາກັບນັກວິຊາການໃນຂະແໜງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ແລະ ລົງຝຶກງານໃນໜ່ວຍງານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໃນຊຸມຊົນເມືອງ ແລະ ຊົນນະບົດ. 

ຄວາມຮູ້ພື້ນຖານທາງດ້ານສະຖິຕິ, ຄອມພິວເຕີ ແລະ ທັກສະພາສາອັງກິດ. ນອກນັ້ນນັກສຶກສາຕ້ອງເປັນຄົນມີວິໄສທັດ, ມີຄວາມສົນໃຈໃນຄວາມເປັນມາຂອງຊຸມຊົນແລະ ສັງຄົມ, ມີຄວາມສາມາດໃນການຈັດລໍາດັບຄວາມຄິດແລະມີວິຈາລະນະຍານທີ່ດີ, ມີຄວາມອົດທົນ ແລະ ມີອັດທະຍາໄສດີ ແລະ ມີຄວາມຄິດຢາກຊ່ວຍເຫຼືອຄົນໃນສັງຄົມ.

ນັກສຶກສາທີ່ຈົບສາຂານີ້ສາມາດເຂົ້າໃຈຫຼັກການພັດທະນາຊຸມຊົນ ແລະ ຊົນນະບົດ.ນັກສຶກສາຈະມີທັກສະໃນການວິເຄາະ ແລະ ປະເມີນໂຄງການພັດທະນາ, ວາງແຜນ ແລະ ພັດທະນານະໂຍບາຍ ແລະ ແຜນການພັດທະນາ, ທັກສະໃນການວິໄຈແລະ ທັກສະອື່ນໆໃນການພັດທະນາຊຸມຊົນ ເຊັ່ນ: ການສ້າງແຮງຈູງໃຈ, ການສື່ສານກັບຊຸມຊົນ, ການເຮັດວຽກເປັນທີມ. 

ນັກສຶກສາສາມາດປະກອບອາຊີບເປັນ ນັກພັດທະນາຊຸມຊົນ, ນັກພັດທະນາສັງຄົມ, ນັກວິໄຈທາງສັງຄົມ ໃນໜ່ວຍງານຂອງລັດ ແລະ ເອກະຊົນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ. ນອກນີ້ຍັງສາມາດນໍາເອົາຄວາມຮູ້ທາງດ້ານການພັດທະນາໄປປະຍຸກໃຊ້ໃນການປະກອບອາຊີບອິດສະຫຼະ ແລະ ອາຊີບອື່ນໆເຊັ່ນ:​ເປັນ​ທີ່​ປຶກ​ສາ​ໃນ​ດ້ານ​ການ​ພັດ​ທະ​ນາ​ຂອງ​ອົງ​ການຈັດຕັ້ງ​ສາ​ກົນ​ເປັນຕົ້ນ.